Gedragsverandering binnen organisaties: kan Intervention Mapping een bijdrage leveren aan het ontwikkelen van effectieve interventies?
Samenvatting
In dit artikel wordt gesteld dat het Intervention Mapping protocol (IM) vier extra specifieke punten van aandacht biedt die in de meeste interventiemethoden niet aan bod komen, maar die kunnen bijdragen aan het plannen en uitvoeren van een effectieve interventie binnen een organisatie. Ten eerste ziet IM een gezondheidsprobleem en de oplossing als concrete gedragingen van individuen, en dat een interventie als doel moet hebben dat individuen blijvend gezondheid bevorderend gedrag vertonen. Ten tweede benut het protocol niet alleen meerdere empirisch gefundeerde theorieën om het gezondheidsprobleem te beschrijven, maar ook om empirisch bewezen methoden van gedragsverandering vast te stellen. Ten derde ziet IM in dat de veelal contexttonafhankelijke veranderingsmethoden niet direct kunnen worden toegepast, maar dat deze methoden vertaald moeten worden naar afgewogen veranderingstoepassingen die passen bij de specifieke doelgroep. Ten slotte onderkent IM dat concrete gedragsveranderingen van individuen uit de primaire risicogroep moeten worden gesteund door individuen uit de omgeving, zoals leidinggevenden. Om gerichte steun te kunnen verlenen zijn ook deze individuen onderdeel van een interventieplan tot gedragsverandering. Deze vier aspecten worden in het huidige artikel belicht en onderbouwd aan de hand van de resultaten van een aantal IM-evaluatiestudies. We besluiten met een kritische blik op de wijze waarop IM meer gericht kan worden toegepast binnen organisaties, aangezien dit naast kennis van (theorieën over) gezondheidsgedrag ook kennis over organisatie-psychologische aspecten vereist.
Onbeperkt toegang tot het online archief?
Wilt u dit artikel en alle andere artikelen in het archief onbeperkt kunnen lezen?
Log in of neem een abonnement.
© 2009-2021 Uitgeverij Boom Amsterdam
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.